Wspomnienie o Jerzym Żebraku

Niebawem miną dwa lata od śmierci doktora Jerzego Żebraka, Honorowego Obywatela Rabki-Zdroju i Kawalera Orderu Uśmiechu, długoletniego lekarza Instytutu Gruźlicy i Chorób Płuc w Rabce-Zdroju, który pomagał dzieciom chorym na mukowiscydozę. Obszerne wspomnienie o nim opublikował portal poświęcony tej śmiertelnej chorobie www.oddechzycia.pl w artykule pt. „Święty Mikołaj z Instytutu w Rabce-Zdroju, czyli świątecznie o doktorze Jerzym Żebraku”. Czytamy w nim m.in. "Dorobek naukowy i zawodowy został wielokrotnie wyróżniony przez środowisko naukowe, lekarskie, ale jak sam podkreślał najbardziej cenionym przez niego wyróżnieniem był tytuł Kawalera Orderu Uśmiechu, nadany przez małych pacjentów w dniu 01 czerwca 1989 roku". Cały artykuł: TUTAJ, a my poniżej przypominamy sylwetkę, tego niezwykłego człowieka, który najlepsze lata życia prywatnego i zawodowego oddał Rabce.

Jerzy Żebrak urodził się 6. listopada 1933 roku w rodzinie chłopskiej, we wsi Tczyca, powiat miechowski. Naukę w szkole podstawowej pobierał w okresie okupacji niemieckiej i pierwszych latach po wyzwoleniu. W latach 1947-1951 uczęszczał do liceum w Miechowie, gdzie uzyskał świadectwo dojrzałości. Wobec odmowy przyjęcia na Uniwersytet Jagielloński podjął naukę w 2-letniej szkole felczerskiej we Wrocławiu, a bezpośrednio po jej ukończeniu został przyjęty na studia na Akademii Medycznej we Wrocławiu. Dyplom lekarza uzyskał w roku 1958 i w tym też roku podjął pracę w Dziecięcym Ośrodku Sanatoryjno-Prewentoryjnym w Rabce. Tutaj pod kierunkiem prof. Jana Rudnika współtworzył specjalistyczny zakład leczniczy i naukowy: Oddział Terenowy Instytutu Matki i Dziecka, a potem Oddział Instytutu Gruźlicy i Chorób Płuc. W ramach rozwijania wiedzy medycznej uzyskał specjalizację z pediatrii (1962 rok), a następnie specjalizację z pneumonologii dziecięcej (1965 rok). W roku 1968 uzyskał stopień doktora nauk medycznych po przedstawieniu pracy na temat badań nad diagnostycznym i leczniczym znaczeniem bronchoskopii w gruźlicy płuc u dzieci. W dalszej pracy dr Żebrak przyczynił się w znaczącej mierze do rozwoju i upowszechnienia tej wówczas nowej metody diagnostycznej i leczniczej w chorobach płuc dzieci, tak w kraju jak i za granicą. Pod koniec lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku doktorowi Jerzemu Żebrakowi pełniącemu obowiązki kierownika kliniki bronchologii i mukowiscydozy przypadła w udziale opieka nad dziećmi cierpiącymi z powodu wrodzonych chorób płuc oraz chorych na mukowiscydozę – chorobę wrodzoną, genetycznie uwarunkowaną i wówczas w większości przypadków kończącą się śmiercią w wieku dziecięcym. Wraz ze swoimi współpracownikami – lekarzami, pielęgniarkami, fizjoterapeutami, nauczycielami i wychowawcami, utworzył model opieki nad tymi ciężko chorymi dziećmi. Ten zespół specjalistów znacząco przyczynia się do poprawy jakości życia i wydłużenia życia chorych do wieku dorosłego.

 

Dr Jerzy Żebrak był jednym z twórców naukowej organizacji lekarzy –„Polska Grupa Robocza Mukowiscydozy” oraz jednym ze współtwórców „Polskiego Towarzystwa Walki z Mukowiscydozą”, zrzeszającego rodziców dzieci chorych, a od lat również chorych już dorosłych. Podobne organizacje powstawały wówczas w wielu krajach. Uczestniczył w wielu programach naukowych Instytutu Matki i Dziecka oraz Instytutu Gruźlicy i Chorób Płuc. Wynikiem tego było ponad 250 publikacji w naukowych w czasopismach krajowych i zagranicznych, a także ponad 200 doniesień przedstawianych na zjazdach i kongresach naukowych krajowych i międzynarodowych. W jego działalności dydaktycznej wymienić należy indywidualną opiekę naukową nad lekarzami przygotowującymi się do specjalizacji w zakresie chorób płuc dzieci, wykłady w ramach kursów doskonalenia lekarzy, indywidualne szkolenia lekarzy polskich i zagranicznych, tak w Rabce, jak i za granicą (Włochy, Mongolia, Słowacja). Dr Żebrak jest autorem wielu rozdziałów z zakresu pediatrii i pneumonologii dziecięcej w licznych podręcznikach przeznaczonych dla studentów medycyny i lekarzy. W roku 2000 dr Jerzy Żebrak osiągnął wiek emerytalny, kończąc tym samym swoją pracę zawodową w Oddziale Terenowym Instytutu Gruźlicy i Chorób Płuc w Rabce-Zdroju. Za pracę zawodową został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Jego dorobek naukowy i zawodowy został wyróżniony przyznaniem Mu godności Członka Honorowego:

1) Polskiego Towarzystwa Walki z Mukowiscydozą,

2) Polskiej Grupy Roboczej Mukowiscydozy,

3) Słowackiego Towarzystwa Pediatrycznego,

4) Polskiego Towarzystwa Chorób Płuc.

Najbardziej cenionym przez niego wyróżnieniem jest tytuł Kawalera Orderu Uśmiechu, nadany przez małych pacjentów w dniu 01 czerwca 1989 roku. W działalności naukowej i zawodowej dr Żebraka wspierała żona Krystyna – nauczycielka języka polskiego, która cały okres pracy zawodowej poświęciła dzieciom przewlekle chorym, przebywającym w szkole sanatoryjnej Rabczańskiego Uzdrowiska.

Ponadto dr Jerzy Żebrak wydał dwie książki, już nie naukowe, ale z pewnymi odniesieniami autobiograficznymi – „Wspomnienia z czasów zaprzeszłych i przeszłych” (2007), „Zadziwienia” (2010).