Msza św. dziękczynna na Luboniu Wielkim

Przy polowym ołtarzu obok schroniska PTTK na Luboniu Wielkim odprawiona została tradycyjna msza święta, będąca podziękowaniem za ocalenie schroniska przed spaleniem przez nazistów w czasie II wojny światowej. Pogoda w tym roku była łaskawa – na Luboń Wielki dotarło i we mszy św. wzięło udział ok. 300 wiernych. Mszę św. odprawili wspólnie ks. Tadeusz Bogucki, proboszcz parafii Rabka-Zaryte i ks. Paweł Duźniak, emerytowany proboszcz parafii św. Marii Magdaleny i kapelan Gorczańskiego Oddziału Związku Podhalan.

W okolicznościowej homilii proboszcz z Zarytego opowiedział, jak na szczyt Lubonia transportowano 6-tonowy głaz, który obecnie jest ołtarzem w Kaplicy Matki Boskiej Lubońskiej. - Kościół bez ołtarza wewnątrz jest zwykłym budynkiem. Ołtarz jest najważniejszy. Ołtarz to Chrystus, na którym on się rodzi – mówił duchowny.

Tradycyjnie we mszy św. wzięli udział turyści, przyjaciele schroniska i mieszkańcy okolicznych miejscowości – Rabki-Zdroju, Zarytego, Skomielnej Białej, Raby Niżnej, Glisnego czy Tenczyna. W mszy uczestniczyły poczty sztandarowe Związków Podhalan z Rabki-Zdroju i Skomielnej Białej. Msza została odprawiona w intencji pracowników schroniska, PTTK, Związku Podhalan, i wszystkich obecnych. Oprawę nabożeństwa przygotowali członkowie rabczańskiego oddziału Związku Podhalan, a oprawę muzyczną zapewnił zespół regionalny „Korpielorze” ze Skomielnej Białej pod kierownictwem Katarzyny Kret.

Podczas II wojny światowej niemal wszystkie górskie schroniska zostały spalone przez Niemców. Obiekt na Luboniu Wielkim ocalał dzięki odwadze ówczesnej kierowniczki, Karoliny Kaleciakowej. Kobieta wyszła na powitanie okupantów z niemowlęciem na ręku i butelką wódki. Zbici z tropu Niemcy odstąpili od spalenia schroniska, choć później próbowali je jeszcze zniszczyć pociskiem artyleryjskim wystrzelonym od strony Zarytego. Na szczęście bezskutecznie.