Pani Anna Lenkiewicz-Brycka kolejną stulatką w naszej Gminie!

Niecodzienną uroczystość Jubileuszu 100-lecia Urodzin obchodziła dzisiaj Pani Anna Lenkiewicz-Brycka mieszkanka Rabki-Zdroju.

Ten dzień, to nie tylko zaszczyt dla Jubilatki i wielkie święto rodzinne, ale również ważne wydarzenie w historii Gminy Rabka-Zdrój. To doniosła i niecodzienna chwila, która budzi wzruszenie, uznanie i szacunek nie tylko najbliższej rodziny, ale także nas wszystkich.

Sto lat, to czas, który dla większości z nas, zwłaszcza na początku życiowej drogi, wydaje się nie do osiągnięcia, to czas w którym zebrać można mnóstwo doświadczeń i mądrości, przeżyć wspaniałe chwile szczęścia i niezmierzonej radości. Pani Annie dane było przeżyć cały wiek w naszej polskiej historii, doświadczyć trudów i radości z nim związanych. Tak długie życie jest skarbnicą doświadczeń dla kilku pokoleń Polaków. Tak sędziwy wiek jest naszym wspólnym drogocennym dziedzictwem. Jubilatka cieszy się dobrym zdrowiem i pogodą ducha. Otoczona jest wspaniałą opieką córki Beaty, z którą aktualnie zamieszkuje.

Seniorce, jak w każdym innym dniu, towarzyszył dobry humor i pogoda ducha. Zapytana o swoją receptę na długowieczność z uśmiechem zdradziła jej sekret: „Dużo sportu, wielkie i piękne marzenia, wiara we własne możliwości”.

Serdeczne gratulacje i życzenia oraz kwiaty i upominek przekazał Dostojnej Jubilatce Burmistrz Rabki-Zdroju mgr Leszek Świder za pośrednictwem Pani kierownik USC Agnieszki Cukrzycoń. Jubilatka otrzymała listy gratulacyjne także od Prezesa Rady Ministrów Mateusza Morawieckiego oraz Wojewody Małopolskiego Łukasza Kmity.

Stulatka swoje szczególne urodziny świętowała w czasie pandemii. Niestety musiało obejść się bez przyjęcia i osobistych odwiedzin z uwagi na bezpieczeństwo, jednak jest to Jubileusz piękny i wyjątkowy, więc świętowanie warto odłożyć na później.

Warto podkreślić, że w naszej Gminie w tym roku uroczystość Jubileuszu 100-lecia Urodzin obchodzić będzie jeszcze Pani Marianna urodzona 14 grudnia.

Anna Lenkiewicz Brycka  urodziła się 3 grudnia 1920 roku we Lwowie. Jest córką Olgi z Pazirskich Lenkiewiczowej nauczycielki nauczania początkowego i Adama Lenkiewicza profesora łaciny, greki i języka polskiego w Państwowym Żeńskim Gimnazjum im. Królowej Jadwigi i Państwowej Szkole Technicznej we Lwowie, długoletniego prezesa Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego we Lwowie i wybitnego artysty fotografika.

Miała brata profesora Akademii Górniczo-Hutniczej Władysława Lenkiewicza.

W okresie dzieciństwa i w młodości kształciła się we Lwowie najpierw w szkolnictwie powszechnym, następnie w Państwowym Żeńskim Gimnazjum im. Królowej Jadwigi. Po dwóch latach zaczęła uczęszczać do Gimnazjum i Liceum SS. Urszulanek we Lwowie. Edukację zakończyła egzaminem maturalnym w 1939 roku.

W latach 1939-1941 w czasie okupacji rosyjskiej Lwowa pracowała jako pielęgniarka najpierw na chirurgii a potem na okulistyce we lwowskich klinikach Med. Instytutu.

W czasie okupacji niemieckiej Lwowa od lipca 1941 do końca lipca 1944  roku pracowała jako karmicielka i strzykaczka w laboratorium doktora Rudolfa Weigla przy produkcji szczepionki na tyfus plamisty. Praca ta wiązała się z pewnymi dolegliwościami, które przechodzili pracownicy produkujący szczepionkę na tyfus. Równocześnie dawała gwarancje bezpieczeństwa, ponieważ szczepionka na tyfus była produkowana dla wojska.

W 1942 roku Anna Lenkiewicz pracowała jeszcze w sklepie odzieżowym Promtorg we Lwowie.

Od 7 września 1942 roku do 31 grudnia 1942 roku pracowała w Galerii Mariackiej we Lwowie jako sprzedawczyni.

Od sierpnia 1944 roku, gdy Lwów wyzwolili Rosjanie Anna Lenkiewicz wróciła do klinik lwowskich jako pielęgniarka. Rozpoczęła w tym czasie studia lekarskie w Med.- Instytucie we Lwowie, gdzie ukończyła I semestr.

W wyniku działań wojennych Anna Lenkiewicz straciła ojca Adama Lenkiewicza, który prawdopodobnie został rozstrzelany dnia 25 czerwca 1941 roku przez władze radzieckie wraz z grupą więźniów pędzonych z więzienia na ulicy Łąckiego we Lwowie przez terytorium Ukrainy.

Na wiosnę 1945 roku rozpoczęła się repatriacja mieszkańców Lwowa do Polski z terytorium Ukrainy. Rodzina Anny Lenkiewicz była w grupie repatriantów. Osiedlili się początkowo w Kalwarii a następnie w Krakowie.

Anna Lenkiewicz od 1 września 1945 roku do 1 września 1946 roku w Krakowie pracowała w Państwowym Zakładzie Higieny u profesora Zdzisława Przybyłkiewicza przy produkcji szczepionki na tyfus, równocześnie studiowała w Państwowej Szkole Teatralnej.

„W roku akademickim 1946/47 po zaliczeniu I semestru została przyjęta na I rok Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu we Wrocławiu.

Dyplom lekarski Akademii Medycznej we Wrocławiu otrzymała 19 września 1951 roku.

Od 15 listopada 1951 roku do 25 marca 1953 roku pracowała na stanowisku młodszego asystenta w Państwowym Sanatorium Przeciwgruźliczym dla Dzieci w Jaworzu koło Bielska.

Od 2 maja 1953 roku do 30 września 1956 roku pracowała jako lekarz wyjazdowy w Wojewódzkiej Stacji Pogotowia Ratunkowego (na ulicy Łobzowskiej) w Krakowie.

Od 1 listopada 1956 roku do 1 marca 1957 roku pracowała na stanowisku młodszego asystenta w Państwowym Zespole Sanatoriów Przeciwgruźliczych w Zakopanem.

Od 1 sierpnia 1957 roku pracowała w Sanatorium Przeciwgruźliczym dla Dzieci im. W. Pstrowskiego w Rabce. Ośrodek ten zmienił profil leczniczy w 1965 roku na Śląski Ośrodek Rehabilitacyjny dla Dzieci im. W. Pstrowskiego.

„Od 1 sierpnia 1957 roku samodzielnie prowadziła oddział w wyżej wymienionym Ośrodku najpierw jako lekarz oddziałowy a od 1 marca 1965 roku jako pełniący obowiązki ordynatora.”

Anna Lenkiewicz Brycka w wyżej wymienionym Ośrodku pracowała jako lekarz wtizjatra, pediatra i alergolog do 31 grudnia 1980 roku.

Po przejściu na emeryturę pracowała przez rok w lecznictwie dorosłych w sanatorium, które mieściło się w pensjonacie „Limba” na Nowym Świecie i pozostało pod zarządem PPU w Rabce-Zdroju. W następnych latach do 1998 roku pracowała na dyżurach nocnych w PPU między innymi w Sanatorium Diabetologicznym doktor Lidii Olszowskiej.

Anna Lenkiewicz w 1952 roku zawarła związek małżeński z Bogdanem Bryckim początkowo adiunktem i doktorem na Akademii Górniczo- Hutniczej w Krakowie, następnie kierownikiem Ośrodka Nowych Technik Nauczania Politechniki Śląskiej w Gliwicach a następnie pracownikiem Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli w Krakowie.

Anna Lenkiewicz Brycka ma dwie córki Beatę Brycką i Elżbietę Olszyńską.

Anna Lenkiewicz w dzieciństwie i młodości chodziła po górach i jeździła na nartach w Gorganach i Czarnohorze w Karpatach Wschodnich znajdujących się obecnie na terytorium Ukrainy. Zapamiętała pierwszą swoją wycieczkę z dzieciństwa z Klauzy Świcy na Jajko Ilemskie. W trakcie tej wycieczki jej ojciec Adam Lenkiewicz wybitny działacz PTT z bratem Władysławem Lenkiewiczem znakował szlak w tamtym rejonie.

Po wojnie Anna Lenkiewicz-Brycka z mężem Bogdanem Bryckim uprawiali turystykę i narciarstwo w  Tatrach, Beskidzie Wyspowym, Gorcach, Beskidzie Niskim, Sądeckim i Bieszczadach. Jeździli na spływy kajakowe.

W trakcie emerytury przez pewien krótki okres Anna Lenkiewicz-Brycka udzielała się społecznie w Polskim Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów zarząd rejonowy z siedzibą w Rabce mierząc przychodzącym seniorom ciśnienie i udzielając drobnych porad medycznych. Było to w okresie, gdy nie było jeszcze powszechnie dostępnych aparatów do ciśnienia.

W dniu 3 grudnia 2020 roku Anna Lenkiewicz-Brycka ukończy 100 lat.